ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه است

پروتئین غلات تقطیر ، بیشتر از ذرت است اما از نظر انرژی نیز بیشتر هستند. هنگام ارزیابی هزینه مکمل ها برای گاوهای شیری یا گوشتی یا گوساله، تولیدکنندگان باید هزینه هر پوند ماده مغذی مورد نیاز را مقایسه کنند.

اگر کسی به دنبال منابع انرژی مکمل است، هزینه هر پوند TDN راهی برای مقایسه مکمل‌های مختلف است.

تشخیص ارزش TDN

متأسفانه، در مورد محصولات جانبی، گاهی اوقات تشخیص ارزش TDN برای استفاده دشوار است.

در واقع، اگر یک نمونه غلات تقطیرکننده را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه تجاری بفرستید، مقدار انرژی که آنها گزارش خواهند کرد اغلب 75 تا 80 درصد TDN است که بر اساس محتوای فیبر است. با این حال، این مقدار پروتئین یا چربی بالای دستگاه های تقطیر را در نظر نمی گیرد. هم چربی و هم پروتئین سرشار از انرژی هستند.

بر اساس عملکرد گاو، ارزش انرژی دستگاه های تقطیر در جیره های با علوفه بالا 136 درصد از ارزش ذرت نورد شده خشک زمانی که با 0.8 درصد وزن بدن یا کمتر تغذیه می شود، نشان داده شده است.

این برای همه اشکال (مرطوب، اصلاح شده یا خشک) دستگاه های تقطیر است. بنابراین اگر ذرت 83% TDN در جیره‌های علوفه‌ای بالا باشد، 114% TDN باید برای محتوای انرژی حاصل از تقطیرها در جیره‌های مبتنی بر علوفه استفاده شود.

ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه

برای اطلاعات بیشتر در مورد ارزش انرژی غلات تقطیر کننده در جیره های علوفه بالا، لطفاً گزارش نبراسکا 2015 زیر را ببینید.

کیفیت علوفه:

عامل کیفیت علوفه، به ویژه فیبر است، زیرا علوفه با کیفیت پایین، مصرف و تولید شیر را محدود می کند. فیبر از نظر تاریخی توسط فیبر شوینده خنثی (NDF) تعیین شده است و با مصرف و فعالیت جویدن مرتبط است. اگرچه NDF شاخص خوبی برای پتانسیل مصرف است، اما تمام تغییرات مصرف را در نظر نمی گیرد. ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه

اخیراً قابلیت هضم فیبر با استفاده از تخمیرهای طولانی مدت in vitro یا situ به مدت 30، 120 یا 240 ساعت اندازه گیری شده است. این نقاط زمانی NDF هضم نشده (uNDF) نامیده می شوند و می توانند بر اساس ماده خشک یا قابلیت هضم بر اساس درصد NDF ارائه شوند. قابلیت هضم NDF در 30 ساعت (NDFD30) معیار خوبی از سرعت هضم فیبر است و با مصرف و تولید شیر مرتبط است.

uNDF در ساعت 240 (uNDF240) نشانگر NDF غیرقابل هضم است که هضم نمی شود و مربوط به پر شدن و مصرف شکمبه است. کار اخیر موسسه ماینر نشان داده است که به ازای هر 1٪ افزایش در uNDF240 از کل جیره مختلط (TMR)، 0.84 پوند وجود دارد.

کاهش مصرف ماده خشک (DMI). این اقدامات ضروری هستند زیرا حداکثر علوفه ای را که می توانید در TMR تغذیه کنید بدون محدود کردن DMI تنظیم می کنند.

ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه ارزش انرژی دستگاه های تقطیر بیشتر از ذرت در جیره های مبتنی بر علوفه

توانایی گاو:

آخرین عامل توانایی گاو در مصرف جیره غذایی با علوفه بالا است. علوفه ها در مقایسه با کنسانتره ها دارای اندازه ذرات بزرگ تری هستند و می توانند زمان طولانی تری برای خوردن داشته باشند.

در پروژه دیگری از مؤسسه ماینر، گاوها با جیره‌های کم و بالای uNDF240 با یونجه تیموتی ریز و درشت خرد شده تغذیه شدند. گاوهایی که با رژیم غذایی با uNDF240 بالا با یونجه تیموتی درشت خرد شده تغذیه شدند، در حالی که 5.5 پوند مصرف می کردند، روزانه 21 دقیقه بیشتر صرف غذا خوردن کردند.

DMI کمتری نسبت به گاوهایی که uNDF240 بالا را با یونجه تیموتی ریز خرد شده تغذیه کردند. بنابراین، کاهش اندازه ذرات یونجه به گاوها اجازه داد تا ماده خشک بیشتری را در زمان کمتری بخورند.

این موضوع زمانی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند که بودجه زمانی گاو به دلیل طولانی‌تر شدن زمان خروج از آغل برای شیردوشی یا افزایش رقابت در تخته خوراک به دلیل وجود بیش از حد آغل، محدود شود. بنابراین، هنگام برداشت علوفه، داشتن اندازه ذرات که به راحتی جویده شود و برای جلوگیری از مرتب سازی یکنواخت ضروری است.

جیره‌های علوفه‌ای بالا که امکان تولید بالا را فراهم می‌کنند، اغلب به دلیل هزینه کمتر خوراک برای علوفه‌های خانگی، بهترین سناریو هستند.

با این حال، به یاد داشته باشید که برای رسیدن به این هدف، برنامه ریزی و اجزای زیادی لازم است. اول، داشتن علوفه کافی برای تغذیه در سال است که ممکن است یک سال برنامه ریزی طول بکشد، مانند خرید زمین یا انتخاب ترکیبی.

کیفیت علوفه حیاتی است زیرا با افزایش uNDF240، می تواند مصرف و تولید شیر را محدود کند.

شکل فیزیکی جیره و محیط گاو نقش بزرگی در تعیین اینکه آیا جیره های غذایی با علوفه بالا در هر مزرعه ای موفق خواهند بود، ایفا می کنند. هر مزرعه منحصر به فرد است و برای دستیابی به این هدف رویکردی تیمی در پیش خواهد گرفت.

References