اسیدوز تحت حاد شکمبه (SARA) یک اختلال متابولیک است که معمولاً در گاوهای شیری دیده می شود. اغلب با گله هایی که به خوبی مدیریت می شوند و با تولید بالا همراه است.

در واقع، گاوهای شیری پرتولید معمولاً با جیره‌های غنی از غلات و فیبر کم تغذیه می‌شوند.

اعتقاد بر این است که انتقال از جیره های کم انرژی به جیره های بسیار قابل تخمیر، مانند دوره گذار از دوره خشک به شیردهی، گاوها را مستعد ابتلا به SARA می کند.

بر خلاف اسیدوز شکمبه حاد که علائم بالینی واضحی دارد، گاوهای مبتلا به اسیدوز تحت حاد شکمبه علائمی را نشان می دهند که به خوبی مشخص نیست.

معمول ترین علائم مرتبط با SARA:

1. کاهش یا ناسازگاری مصرف خوراک
2. کاهش تولید شیر
3. کاهش محتوای چربی شیر است.

علائم دیگر عبارتند از:

1. نمره و اسکور وضعیت بد بدن،
2. اسهال و حتی ورم پستان.

بررسی ها شیوع SARA را بین 19 تا 26 درصد در گاوهای شیری اوایل و اواسط شیردهی نشان می دهد. اسیدوز تحت حاد شکمبه ای باعث خسارات اقتصادی عمده در صنعت گاو شیری می شود که هزینه آن در حدود 1.12 دلار آمریکا در روز برای هر گاو مبتلا برآورد می شود.