باخ، استاد پژوهشی در مؤسسه تحقیقات و مطالعات پیشرفته کاتالونیا، بارسلون، اسپانیا است.

در ارائه اخیر در کنفرانس سالانه انجمن گوساله و تلیسه شیری امریکا، مورخ 5 می 2021 او گفت که به طور مداوم به هدف افزایش وزن 2.2 پوند در روز هنگام از شیر گرفتن دست می یابد. مستلزم آن است که مصرف مواد جامد قبل از از شیر گرفتن به خوبی تقویت شود.

اهمیت آموختن رفتار خوردن جامدات:

باخ پیشنهاد کرد: «عمل خوردن جامدات یک رفتار مهم و آموخته شده است و جیره باید حاوی مقداری علوفه باشد». «اگر اولین باری که گوساله ها علوفه را در زمان از شیر گرفتن می بینند، آن را انتخاب می کنند.”

کمیت، کیفیت و ترکیب آن علوفه همه عوامل مهمی هستند. باخ توصیه می کند که در اوایل 3 روزگی،  5 تا 7 درصد کاه خرد شده یا یونجه علف بی کیفیت (60 تا 65 درصد NDF) همراه با پروتئین بالا (22 درصد)، نشاسته بالا (40 تا 42 درصد) دانه های اولیه و در دسترس قرار دادن آن در اختیار گوساله ها حیاتی است.

باخ علوفه های خرد شده نسبتا ساقه دار و با کیفیت پایین را برای گوساله های جوان تجویز می کند، زیرا آنها رشد شکمبه را بدون جایگزینی مصرف استارتر تقویت می کنند.

او به مطالعه ای اشاره کرد که در آن یونجه با کیفیت بهتر با کاه خرد شده مقایسه شد. گروه یونجه به اندازه گروه کاه دانه اولیه نخورد و رشد کمتری نسبت به گروه شاهد داشت، اما گوساله های گروه کاه ، حدود 30 درصد استارتر بیشتری مصرف کردند.

او طول خرد کردن 1-1/2 تا 2 اینچ علوفه پر فیبر را به عنوان یک “خلال دندان” عالی برای تمیز کردن ذرات بین پاپیلاهای انگشت مانندی که شکمبه را پوشانده و مواد مغذی را جذب می کند توصیف کرد.“

توضیح:

باخ توضیح داد: وقتی علوفه ای با کیفیت بهتر و قابل هضم تر تغذیه نمی شود، ذرات خوراک بین پاپیلاهای شکمبه ته نشین می شوند. در آنجا، آنها تخمیر می‌شوند و پاپیلاها را وادار می‌کنند تا لایه سختی از کراتین را تشکیل دهند. این تجمع کراتین در عملکرد پاپیلاها و جذب مواد مغذی اختلال ایجاد می کند.

با تهیه “خلال دندان” علوفه سفت و خراش دار، از تجمع کراتین جلوگیری می شود و دیواره شکمبه سالم تر و هضم کارآمدتر خواهد داشت.

طرحهای مطالعاتی :

در یک مطالعه، بیان ناقل مونوکربوکسیلات 1 (MCT1)، که نقش عمده‌ای در انتقال اسیدهای چرب فرار از شکمبه به خون دارد، در گوساله‌هایی که با کاه خرد شده تغذیه شده بودند، 4 برابر بیشتر از علوفه بود.

ایجاد یک دیواره شکمبه تمیز، سالم و با قابلیت جذب بالا نه تنها به گوساله ها در دوران انتقال به شیرگیری کمک می کند، بلکه تلیسه ها را برای هضم مؤثرتر و کارآمدتر در طول عمر شیردهی آنها آماده می کند. همین امر در مورد حیواناتی که برای پروار در نظر گرفته شده اند صادق است.“

اهمیت معرفی علوفه به گوساله:

باخ خاطرنشان کرد: معرفی علوفه به این روش در اوایل زندگی ممکن است منجر به کوتاه‌تر شدن پاپیلای شکمبه شود، اما این امر برای عملکرد شکمبه مضر نیست. داشتن پاپیلاهای کوتاه‌تر در واقع به این معنی است که «دره‌هایی» که آنها ایجاد می‌کنند عمیق نیستند، بنابراین احتمال کمتری وجود دارد که ذرات خوراک بین آنها جمع شوند.»

علوفه‌هایی با طول‌های طولانی‌تر، یا به طور کامل خرد نشده، به احتمال زیاد به دلیل هضم آهسته در شکمبه گیر می‌افتند و مصرف آن را کاهش می‌دهند.

نتیجه گیری:

1- باخ اظهار داشت: “بزرگترین ترفند با علوفه در جیره گوساله، فیزیکی است، نه شیمیایی.”

2- ما با تغذیه صحیح آن در دوران پیش از شیر گرفتن، هم رفتار غذایی بهتر و هم رشد شکمبه را ترویج می کنیم.

3- علوفه در این مرحله به سختی هضم می شود، بنابراین عرضه مواد مغذی از علوفه تقریباً ناچیز است.

4- در پس از شیرگیری، باخ توصیه کرد که سطح علوفه را در ابتدا در 5 تا 7 درصد کل مواد جامد با افزایش تدریجی طی چند هفته حفظ کنید.

5- وی گفت: علوفه های تخمیری نباید تا سن 180 تا 200 روزگی گوساله ها مصرف شوند.

 فرمولاسیون پلت استارتر با فیبر بالا توصیه نمیشود .

6- باخ گفت: گوساله‌ها به دلیل وجود میکروبیوم نابالغ شکمبه نمی‌توانند این مقدار فیبر را در آن سن هضم کنند.

7- آنها به انرژی و پروتئین از طریق جیره اولیه غلات خود، همراه با خراش شکمبه از علوفه به درستی خرد شده و کم مواد مغذی، نیاز دارند ، تا به درستی رشد کنند..”تغذیه بهینه گوساله